Σταθερότητα; ή αέναη αλλαγή;
Η μνήμη μας αποτελεί τη βάση των γνώσεων.
Η αμφιβολία για το κατά πόσο είναι αληθινές και διαχρονικές οι γνώσεις αυτές είναι η εισαγωγή στη φιλοσοφία.
Ο διαρκής έλεγχος , η πιθανή αναθεώρηση των όποιων απόψεων που έχουμε σχηματίσει για οτιδήποτε γνωρίζουμε, είναι σαν το ποτάμι, που αν μείνει στάσιμο, τότε γίνεται λίμνη, βάλτος, τέλμα.
Ο άνθρωπος λοιπόν, είναι περίεργο ζώο! Είναι λογικός μεν, παράλογος δε και μάλιστα ταυτόχρονα. Ίσως να μην είναι όλοι, αλλά αισθάνομαι πως είναι η πλειονότητα της αγέλης.
Ναι, είναι παράλογο να μη βλέπουμε, να μη θέλουμε να δούμε τις ομοιότητες της φυσικής μαζικής συμπεριφοράς των ανθρώπων με αυτές τις συμπεριφορές των άλλων ζώων. Που είναι και ποιο ευγενικά καθώς λένε. Το χειρότερο θεριό είναι ο άνθρωπος!
Ας πάρουμε έναν εργαζόμενο, ή έναν που μόλις έχει μπει στο βαγόνι του μετρό.
Τι κάνει; Θα προσπαθήσει να μείνει στη ποιο βολική - άνετη θέση, θα κρεμαστεί από τις χειρολαβές και εκεί θα πακτωθεί, ως χρηματοκιβώτιο!
Και δεν πάει να περιμένουν έξω κι άλλοι για να πάνε στην εργασία τους;
-«μακάριοι οι βολεμένοι»! Αυτός ή αυτή είναι βράχος!
Όσο ο άνθρωπος έχει σταθερή θέση, σταθερή εργασία είναι όλα καλά, αλλά όχι για πολύ. Ο άνθρωπος θα θελήσει την αλλαγή, είναι θέμα χρόνου.
Αλλά ταυτόχρονα αισθάνεται ανασφάλεια με κάθε αλλαγή, μέχρι να προσαρμοσθεί. Και πάλι είναι θέμα χρόνου. Επιδιώκει τη σταθερότητα για να μπορεί να αλλάζει, και τις αλλαγές για να φτάσει στη σταθερότητα, και πάλι από την αρχή.
Είναι και θέμα χαρακτήρα αυτή η συμπεριφορά! Ενεργητικότητα, ανησυχία, φαντασία, δεξιότητες, φιλοδοξία, εξυπνάδα, τόλμη και γοητεία! Αποδέχομαι πως: η καλή φυσική κατάσταση και η φυσική ομορφιά μετράνε με περισσότερα μόρια.
Το ίδιο ισχύει για τις σχέσεις μας με αγαπημένα, ή φιλικά πρόσωπα. Λίγοι, ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν, η προσπαθούν να γίνουν διαχρονικές, σταθερές αξίες, πρόσωπα αναφοράς. Οι πολλοί ακολουθούν το ρεύμα, την αγέλη, ένα αρχηγό, αρκεί κάπου να ανήκουν. Οι μοναχικοί είναι εκτεθειμένοι στις κάθε λογής απειλές των άλλων.
Ανάλογες είναι και οι συμπεριφορές ανθρώπων και ζώων όσον αφορά την αναπαραγωγή. Κάποιοι/κάποια είναι μονογαμικοί οργανισμοί, άλλοι πολυγαμικοί, άλλοι ομόφυλοι.
Κάποια ζώα είναι ερμαφρόδιτα και δεν έχουν ανάγκη κανένα για να αναπαραχθούν. Αλλά αυτό είναι «πλεονέκτημα» και ιδιαιτερότητα μόνο των ζώων.
Τα ζώα, που είναι ζώα κατά γενική ομολογία, προστατεύουν την αγέλη τους με κάθε τρόπο, με νύχια και με δόντια κυριολεκτικά και μεταφορικά (αλτρουισμός). Τα ζώα γνωρίζουν από ένστικτο πως αν χαθούν κάποια μέλη, θα κινδυνεύσουν σοβαρά και τα άλλα. Και ο κίνδυνος θα είναι ανάλογος της απώλειας.
Ελάχιστα ζώα θα επιβιώσουν μόνα τους και εδώ υπάρχει βασική διαφορά εφόσον ο άνθρωπος μπορεί να τα βγάλει πέρα ίσως και μονάχος του. Είναι πλεονέκτημα της δικής μας κοινωνίας να δέχεται την ιδιαιτερότητα κουτσά-στραβά, να τη προστατεύει κατά κάποιο τρόπο και μέχρι την εφαρμογή του νόμου, που ο καλός και λογικός άνθρωπος έχει αποδεχτεί.
Ωστόσο, ο λογικός άνθρωπος, συχνά αδιαφορεί για τα άλλα μέλη και κοιτάζει μονάχα τη πάρτη του. Αποδέχεται ορθά την ιδιαιτερότητά του, επικαλείται το νόμο. Καμιά φορά όμως υποφέρει από το σύνολο, από την αγέλη που δεν δέχεται εύκολα "παν τι μη φυσικό".
Για την αγέλη, προέχει η αναπαραγωγή, η φυσική διαιώνιση του είδους, η χαοτική διασπορά της ζωής, η πληρότητα των κενών. Καθόσον η φύση σου λέει, απεχθάνεται τα κενά.
Αλλά για ποιο κτυπά η καμπάνα; Ο πλανήτης έχει γεμίσει από αγέλες ανθρώπων, που αφήνουν σκουπίδια, τα καύσιμα τελειώνουν, οι τροφές δεν είναι καθαρές.
Ήρθε η ώρα, εδώ και καιρό έπρεπε αναρωτηθούμε όλοι για το κατά πόσο ορθά λογιζόμαστε, η αν παραλογιζόμαστε. Από την αρχή και πάλι: Σοφιστεία και πίστη, εναντίον διάλογου και επιστήμης!
Προς το παρόν, μετράμε το μέγεθος της μόλυνσης και επισημαίνουμε τα κενά του λογισμού μας και τα λάθη του λογισμικού.
Όσο τα ποτάμια κυλάνε, ελπίζουμε σε αλλαγές που θα βγουν ελπίζουμε σε καλό και σε παράταση της ευδαιμονίας μας και του καταναλωτισμού.
Διαφορετικά, η στασιμότητα, φυσική ή μεταφυσική μας περιμένει και δεν δείχνει καμιά διάθεση για αλλαγή της μεθόδου. Και γιατί να δείξει; Μήπως είναι άνθρωπος;
Γιάννης Γλυνός
15 Απριλίου 2021
